Sizi Çok Âlâ Anlıyoruz! Korkulu Bağlananların Bağda Yaşadığı 12 Telaş

Kaygılı bağlananlar partnerlerinin onlara karşı olan ilgisinin her an azalabileceği endişesiyle hareket ederler. Bir şey anlattıktan sonra pişmanlık duyar, “Acaba bu beni sevmeyi bırakmasına sebep olur mu?” diye kara kara düşünürler. Bu nedenle partnerlerinin ilgisini kaybetmemek için devamlı onun ilgi alımlı davranır, sevgi arayışında bulunurlar.

Kaygılı bağlanmanın temelinde yer alan şeylerden biri de terk edilmektir. Partnerler ortasında yaşanan ufacık tartışmalar yahut ortaya giren kısa uzaklıklar bu terk edilme korkusunu besler. Telaşlı bağlanan kişi, partnerinin ondan her an ayrılabileceği kaygısıyla hareket eder. Bu yüzden de kendi bağımsızlığını bırakıp sonlarını yok saymaya hazır hale gelir.

Partneri ona onu ne kadar sevdiğini söylüyor olsa bile bu hiçbir vakit kâfi gelmez. Hem hareketler hem de kelamlar ile gösterilen sevgi bir müddetliğine yönetim etse bile bir döngü kurulur ve bu döngü boyunca partnerinden sevgi sözcükleri duyması gerekir. Şayet partneri o gün daha az sevgi sözcüğü kullandıysa bu onun büyük bir tasa yaşamasına sebep olur.

Atılan her iletiye çabucak dönebiliyor muyuz? O an işimiz olabiliyor, gücümüz olmayabiliyor yahut yalnızca canımız istemeyebiliyor. Fakat telaşlı bağlanan partnerler bunları göz önünde bulundurmaz. İleti attıklarında partnerlerinin süratlice onlara dönüş yapmasını beklerler. İleti gelmediğinde ise ilgisizlik yahut uzaklaşma olarak yorumlarlar.

Bu kıyaslamayı kendi geçmiş münasebetleriyle yapabilecekleri üzere asıl olarak partnerlerinin geçmiş münasebetleriyle kendilerini kıyaslarlar. Devamlı olarak “Benden evvelki sevgilisi daha mı güzel/yakışıklıydı?”, “Acaba onunla benimle olduğundan daha mı memnundu?” üzere sorularla kendilerini büyük bir kıyaslamanın içine sokarlar.

Duygulardan emin olunamadığını söylemiştik. Bunun bir gibisi de onay ile karşımıza çıkar. Partnerden beklenen sevgi geliyor olsa bile kelamlı olarak da “Beni nitekim seviyor musun?” üzere onay cümleleri de kesinlikle yer alır. Bu onay tam da onların aklındaki üzere olmadığında tatmin olmazlar.

İlişkilerde her iki tarafın da kendine ilişkin alanı ve vakti vardır. Lakin korkulu bağlanıldığında bu vakit algısı büsbütün bozulur. Partner diğer bir şeyle uğraşmak istediğinde ona hürmet gösterilmez, münasebette büyük bir sorun yaşandığı düşünülür. Partnerinin ne kendine ne de ondan diğerine vakit ayırmasını istemezler.

Her münasebette tartışmalar olur, bundan doğal bir şey yoktur. Lakin korkulu bağlanan bir partner kelam mevzusuysa bu küçük tartışmalar bir anda büyük bir tehdit olarak algılanır. Küçük uyuşmazlıklar, yanlış anlaşılmalar üzere şeyler bir anda bağlantının tamamı sorgulanıyormuş üzere bir kaygıyla karşılanır.

İlişkilerde iki taraf da birbirini seviyorsa fizikî yakınlık olur. Doğal bu fizikî yakınlık her münasebette birebir değildir. Bazıları daha çok teması severken, bazıları ise sevgisini bu yolla göstermezler. Dertli bağlanan partner için bağda sağlanamayan fizikî yakınlık büyük bir meseledir. Partnerinin onu sevmekten vazgeçtiğini düşündürtür.

Yukarıda da bahsettiğimiz üzere, dertli bağlananlar partnerlerinin onlardan öteki biriyle vakit geçirmesinden pek hoşlanmazlar. Bu nedeniyle partnerlerinin toplumsal etrafından de rahatsız olmaya başlarlar. Partnerlerinin onlarla daha fazla ilgilenmesi için onu toplumsal izolasyona iterler.

Kaygılı bağlanma sırf partneri yormaz, tıpkı vakitte dertli bağlanan şahsa de ziyan verir. Hatta münasebete verilen ziyandan çok daha fazlasını birey kendisine verir. Bu usul bir ilişkideyken insan devamlı olarak kendi pahasını sorgular. Partnerin beklentilerini karşılayamama yahut terk edilme korkusu üzere şeyler öz itimadı sarsar.

Geldik son maddeye… Dertli bağlanan birisi münasebetini ele alırken daima ayrılığı da düşünür. Ayrılığı düşünmek onu birçok açıdan gerilime sokar ve bu döngüden bir türlü kurtulamaz hale gelir. Partnerin her davranışından bir şey çıkarmaya çalışmak çok zordur. Profesyonel takviye alarak korkulu bağlanma biçimini hafifletebilirsiniz.